Imię: Siegel
Nazwisko: Nie używa (Blackerhod)
Płeć: Mężczyzna
Wiek: 31
Pochodzenie: Ardea, prowincja portowa

Wygląd postaci;
Wysoki, dobrze zbudowany mężczyzna, o czarnych, sztywnych, związanych w miniaturową kite włosach. Jeden, cienki kosmyk włosów zwykł mu opadać na twarz, przechodząc obok jednego z ciemnych oczu. Przez lewą strone szczęki wkrada mu się na polik gruba, ciemna blizna. Posiada też inne, już mniejsze i znacznie słabsze blizny, będące stygmatami jego przeszłości, na całym ciele.

Charakter postaci;
Na pierwszy rzut oka widać, że jest zamknięty w sobie. Nie lubi dużo mówić, powtarzać się, lub słuchać gdy ktoś mówi od rzeczy. Tłumi w sobie emocje, przez co zdaje się być zimny, jednak zawsze chciał odnosić wrażenie, że może na kimś polegać, a ta osoba na nim. Jest konkretny i zdecydowany, szczery i prostolinijny. Nie wyznaje żadnego Boga, sam nie wie co jest celem jego życia, oraz co powinien robić. Wykonuje swoją robote mając nadzieje, że wkońcu znajdzie jakiś cel, lub marzenie do spełnienia.


Ekwipunek postaci;

Ubranie/pancerz:
( http://www.sendspace.pl/file/pic/4cdc4b … fc4c3/view )
Siegiel używa modyfikowanego stroju szpiega. Jest lekki, nie krępuje ruchów i można się w nim cicho poruszać. Został zmodyfikowany w ten sposób, aby nadawał się lepiej do varandzkiego klimatu. Również jego barwy uległy zmianie, na barwy asasyńskie. Całość jest czarna, wszystkie dodatki fioletowe, a część zdobień uszyta ze ,,złotej" nici. Nie posiada też kołnieża. Siegiel nosi obwiązaną na szyji, dużą czarną chuste, w złoty wzór tribale, która zasłania podbródek, szyje, część klatki piersiowej, oraz nachodzi na ramiona.
Nosi też gruby, skórzany pas, z tyłu którego przyszytą ma uniwersalną pochwe na broń. Można w nią włożyć kilka sztuk broni białej, które są osadzone poziomo. Więc ostrza tych dłuższych wystają z jego boku.

Broń(od najdłuższej klingi, do najkrótszej):
-Katana ( http://www.sendspace.pl/file/pic/b0dc30 … 90aa3/view )
-Księżycowe ostrze ( http://www.sendspace.pl/file/pic/f52934 … ef479/view )
-Rapier pojedynkowy ( http://www.sendspace.pl/file/pic/c57f0f … d5b23/view )
-Żądło (permamentnie zatruty)  ( http://www.sendspace.pl/file/pic/7ec4fd … 0226e/view )
-Sztylet ( http://www.sendspace.pl/file/pic/0ca613 … 52dc3/view )


Przedmioty użytkowe:
-Sztylet
-Krzesiwo
-Ampułka z trucizną- hemotoksyną
-Ampułka z trucizną- neurotoksyną
-Ampułka z trucizną- jazgaczem (wywołuje stan podobny do mocnego upojenia alkoholowego)
-Ampułka z uniwersalną odtrutką
-Kawałek ostrzałki


Przedmioty inne/dodatkowe:
-Ciężki mieszek z monetami
-Pergamin z umową o transporcie karawany
-Zdobiona branzoleta
-Naszyjnik z czaszką węża
-Zapas wody w dwóch bukłakach
-Przeciętny zapas jedzenia
-Cenny kamień szlachetny
-Stary kawałek materiału
-Stara moneta
-Żądło krwiopijcy
-Wytrych
-Stary list gończy za jakimś piratem


Historia:
Siegel, to jedno z kilku dzieci sławnego pirata, imieniem Samuel. Jak każde inne, pozostawił je z matką.
Był on wytykany palcem i znieważany w swoim portowym mieście-Ardei. Wypominali mu ,,łatwe obyczaje" matki i ojca, który go zostawił.
Zdołowany postanowił, już w młodym wieku, że wyruszy daleko stąd, by zostawić te opinie daleko za sobą. Był  jednak na to zbyt młody. Gdy miał 13 lat zdarzył się wypadek.
Jeden z byłych klientów burdelu, po pijaku zabił jego matke.
Załamany Siegiel uciekł z miasta, ufając, że im dalej ucieknie, tym będzie lepiej.
Nogi go zaniosły do zamku Trelis. Wychudzony, zmęczony, ze starym korsarskim mieczem, który jego ojciec zostawił w Ardei, u jednego z kupców, znalazł chwilowe schronienie na farmie podległej miasta Trelis. Pozostał tam jakiś czas, jednak nie czuł się tam dobrze. Pewnego dnia ukradł całe złoto właściciela ziemskiego i uciekł do miasta. Tam oddał kowalowi jego piracki miecz do naprawy. Kupił też niezbędne rzeczy. Została mu już tylko 1, symboliczna moneta. Jednak podczas pobytu w mieście natknął się na syna właściciela ziemskiego, który zaprowadził go do straży. Ponieważ roztrwonił całe złoto miał dostać publiczną chłoste. W tych czasach nie było przebacz. PByło to dla niego mocnym przeżyciem.
Tyle uderzeń, ile skradzionych monet...
Po tym wszystkim młodzik uciekł znów do lasu, gdzie ledwo uchowywał swoje życie.
Pewnego razu zauważył w środku nocy karawane. Zrobli sobie postój, blisko granicy Varantu. Siegel zakradł się do niej i schował w środku wielkiego worka ze zbożem.
Odkryli jego obecność dopiero na kolejnym miejscu postoju-w Bradze. Wyrzucili go, po czym bogaty, arogancki właściciel towarów z karawany zabrał, jedemu ze strażników włócznie i zamachnął się na młodziaka, raniąc go poważnie.
Pęknięta żuchwa, rozcięta twarz, dużo krwi...
Jeden z miejscowych łowców niewolników postanowił go zabrać do Ben Erai, gdzie miał pracować z resztą niewolników. Zabrał mu jego piracki miecz.
Pozornie bezbronny, jednak wciąż posiadający ukryty nóż, zaczął ciężką prace niewolnika. Poznał tam Jhanine, młodą dziewczyne, która uciekając przed inkwizycją została złapana do niewoli. Przez dość krótki czas zdążyli się zaprzyjaźnić. Wysiłek fizyczny, jak na takie dziecko był zbyt duży, o czym wiedzieła większość z nich. Któregoś razy zemdlał, a jeden z podróżnych asasynów zlitował się nad nim. Wykupił go, rozdzielając go od jedynego rówieśnika, z którym się zaprzyjaźnił.
Zabrał go do swojego rodzinnego Mora Sul. To była trudna przeprawa, w trakcie której Siegel został ugryziony przez efe piaskową. Jej jad był groźny, ale na szczęście, właściciel wiedział jak osłabić jad. Wkońcu dotarł do najlepszego alchemika w Mora Sul, który cudem ocalił jego życie.
Siegel pod okiem assasyna, jak się okazało zawodnika areny dużo trenował, choć nadal bywał wykorzystywany niczym niewolnik. Wszystko się zaczynało, gdy jego właściciel wyprawiał się do innych aren. Za którymś razem, gdy go niebyło, Siegel został mocno pobity, przez strażnika, który gorączkowo szukał ,,chętnych" do pomocy mu.
Gdy przemierzacz aren wrócił, ,,oddał" go swemu bratu-handlarzowi.
Pod okiem handlarza Akiry, Siegel trenował codzień, otrzymanym wcześniej sztyletem assasynów. Akir, choć głównie handlował, był bardzo dobrym wojownikiem. Przez kolejne 3 lata, gdy ten u niego mieszkał, nauczał go jak walczyć, walczyć jak prawdziwy zabójca. Jednak w między czasie pomagał także w interesach. Choć był zamknięty w sobie, wszystko szybko łapał i przyswajał.
Gdy miał 17 lat udał się ze swoim byłym właścicielem, teraz już przyjacielem spowrotem do Ben Erai. Mieli tam obydwoje załatwić sobie prace jako strażnicy karawany. Dostali ją. To była pierwsza praca Siegela, za którą dostał mieszek monet.
Asmanael, bo tak się nazywał jego przyjaciel, wysłał go samotnie do Lago, gdzie miał w jego imieniu omówić z kimś, następną karawane. Pod drodze jednak, zdarzyło mu się znów to samo, co pare lat wcześniej. Został ugryziony przez węża, przez kąsiciela varandzkiego. Dotarł do miasta o granicy sił. Strażnicy zanieśli go do miejscowego alchemika, który podał mu odtrutke. Znów się udało.
Dalej w zasadzie jego życie było już bardziej spokojne i regularne. Bolesna przeszłość pozostawiła na nim ślady fizyczne, jak i psychiczne.
Przez najbliższe 8 lat pracował jako strażnik karawan. W każdej wolnej chwili trenował, czasami walczył też na arenach, gdzie już nieco postarzały Asmanael zarabiał na zakładach o jego zwycięstwo. Dzieli się po połowie.
Gdy miał już 26 lat transportował bardzo cenny ładunek. napadli ich bandyci. Zaatakowali w nocy, z zaskoczenia, z wykorzystaniem zatrutych strzał. W tym momencie uświadomił sobie, że przez przeżycie dwóch, praktycznie śmiertelnych dawek jadu, jego odporność na nie, zwiększyła się. Gdy większość strażników ledwo łapała oddech, on szybko zajął się bandytami. To był dla niego moment chwały, oraz w zasadzie pierwsza taka chwila w życiu, gdzie grupa ludzi mu wiwatowała.
Powstała plotka o ,,tym który nie ima się trucizn". Zainteresowało to podwładnego władcy Mora Sul. Przyjął go pod swoje skrzydła. Trenował z elitą straży świątynnej, za pośrednictwem bogatego przyjaciela władcy.
W tym czasie odkrył on jego ciemną strone. Bolesna przeszłość, blizny i urywki wspomnień, w których ocierał się o śmierć wpłyneły na jego charakter. Teraz, podczas rocznego treningu z elitą straży, zauważyli to. Po roku został wyrzucony z dworu, gdy pozbawił jednego ze strażników dłoni, a drugiemu upuścił dużo krwi, podczas zwykłych pojedynków.
Szybko go jednak zatrudnił Khabal, bardzo bogaty człowiek, którego ludzie poszukiwali artefaktów i transportowali różne towary, przez cały Varant. Wykupił od niego prototyp nowego stroju, wzorowanego na stroju szpiegów z Myrtany.
Przyjmował on wszelakie zlecenia. Transportował karawany, przewodził wypadom łupieskim, przenosił artefakty, majątki, ochraniał jakieś ważne osoby.
Już po 30-stce otrzymał kolejne zlecenie na ochrone karawany, wpierw miał ją doprowadzić do Yrensfort. Tam było trzeba zatrudnić paru dodatkowych ludzi. Miał być przewodnikiem grupy najemników, gdyż dobrze znał piaski Varantu.


Umiejętności;
Główne:
-Walka mieczami jednoręcznymi
-Walka bronią zręcznościową (sztylety, szpady, rapiery itd...)
-Akrobatyka
-Odporność na trucizny

Poboczne:
-Wytwarzanie trucizn
-Walka dwoma mieczami
-Skradanie
-Czytanie i pisanie

Imię: Nicholas[nie używa]
Nazwisko: [zapomniane]
Przybrane imie: Tannkar
Płeć: mężczyzna
Wiek: 39
Pochodzenie: Urodzony w jednym z dalekich krajów poza Myrtaną, lecz dzieciństwo i dorosłe życie spędził w Myrtanie.

Wygląd postaci: 11cm. blizna na nadgarstku wypalona czarna magią. Jasne blond włosy, piwne oczy ledwo widoczna, kozia bródka.
Wzrost: 182 cm.
Charakter postaci: skryty, honorowy, ceniący przyjaźń i życie.

Historia: Urodzony w Nathrip, kraju nękanym przez wieczne wojny. Matka zmarła zaraz po narodzinach Nicholasa a ojciec, żołnierz królewski, zabrał chłopca daleko poza rodzinne strony. Po dotarciu na Myrtane zamieszkali w nadmorskim mieście, Ardeii. Mimo iż ojciec wpajał mu walke z całych sił, prawdziwym zamiłowaniem Nicka była Alchemia. Oddawał się jej w każdej wolnej chwili, lecz gdy bandyci zaatakowali jego ojca, chłopiec nie potrafił go obronić. Wyjechał z Ardeii i ruszył do Silden gdzie zadziwił swoimi umiejętnościami alchemicznymi, burmistrza miasta. Tam pozostał przez 7 lat żyjąc w dostatku ponieważ nauczł się zmieniać pospolite kamienie w złoto a węgiel rubiny i diamenty a nawet leczeniu praktycznie wszystkich chorób. Niestety...nie potrafił wytrzymać długo bez przygód więc wyjechał w podróż po Myrtanie...

- Ubranie/pancerz: Czerwona koszula utwardzona skórą cieniostwora i wywarem z Wolnego Srebra. Brązowe spodnie, także utwardzone. Wysokie buty utwardzane żelaznymi płytkami+rękawice z wysuwanymi zatrutymi kolcami na opuszkach palców.

- Broń: Szeroki, czarno-fioletowy sztylet Necheri zrobiony ze skały meteorytowej+kostur z drzewa cedrowego

-  Przedmioty użytkowe: torba z jedzeniem, wodą, ziołami i różnymi narzędziami do gotowania/alchemii.
Druga koszula[ciemno-zielona] i spodnie z futra wilka

- Przedmioty inne/dodatkowe: miedziany pierścień po ojcu   /Artefakt/ nóż Necheri z zaklętym w środku Diablikiem[pomniejszy demon]+Gliniana[8cm.] figurka Uszebiti.

Umiejętności:

- Umiejętności główne: Czytanie i pisanie [praktycznie] wszystkich języków[1]Mistrzowska Alchemia[2] przywoływanie istot magicznych[3]tworzenie golemów/uszebiti[4]

- Umiejętności poboczne: Walka bronią krótką[1]+kosturem[2]łatwe uczenie się[3]tworzenie amuletów/pierścieni[4]

Ostatnio edytowany przez Mr.Torch (2013-02-02 17:28:58)